Anna Krijger (Partij voor de Dieren): ‘Eerlijke welvaartsverdeling, recht op gelijke behandeling en investeringen in onderwijs – dat leidt tot gelijke kansen.’ 

In de Week van Gelijke Kansen richten we de schijnwerpers op het onderwerp kansengelijkheid onder jongeren in Nederland. Met een blik op de naderende Tweede Kamerverkiezingen vraagt JINC aan politieke partijen hoe zij dit onderwerp op hun agenda gezet hebben. Voor Partij voor de Dieren gaat JINC in gesprek met de nummer acht op de kieslijst Anna Krijger: ‘‘Er zijn drie onderdelen die horen bij gelijke kansen. Dat zijn welvaart eerlijker verdelen, het recht op gelijke behandeling en investeren in onderwijs.’

Kansengelijkheid
‘Gelijke kansen voor kinderen en jongeren horen bij de Partij voor de Dieren. Onze partij komt op voor kwetsbaren, vooral kinderen met sociaalmaatschappelijke achterstanden. Als je ouders geen uitstapjes met je maken en over de wereld je vertellen, ben je gewoon echt afhankelijk van goed onderwijs en van je omgeving en van inspirerende initiatieven om die extra kennis over de maatschappij te krijgen en je woordenschat uit te breiden.’

‘Tijdens mijn studententijd gaf ik huiswerkbijles aan kinderen aan kinderen die thuis geen Nederlands spraken met hun ouders en dat was een eyeopener. Het opende mijn ogen voor de kansenongelijkheid die er is, zelfs op jonge leeftijd. Bewustwording en vrijwilligerswerk zijn krachtige middelen. Ik moedig iedereen aan om jongeren te helpen sociaal kapitaal op te bouwen en deel uit te maken van de verandering die we willen zien’

Armoede
‘Om kansengelijkheid te stimuleren is het heel belangrijk de welvaart eerlijker te verdelen. Armoede heeft ontzettend veel effect op het leven van een opgroeiend kind want dat neem je allemaal mee voor de rest van je leven. Het heeft diepgaande effecten op kinderen, beïnvloedt stress, onzekerheid en heeft impact op hun deelname aan de maatschappij. De aanpak van armoede is cruciaal voor gelijke kansen.’

‘De Partij voor de Dieren streeft naar inkomensafhankelijke kinderbijslag en belastingmaatregelen om armoede tegen te gaan. We willen dat mensen met een laag inkomen er heel erg op vooruitgaan en dat de topverdieners meer belasting betalen.’

Onderwijs
‘Mijn passie voor onderwijs gaat verder dan mijn professionele rol. Het is een persoonlijke missie om bij te dragen aan een wereld waarin kennis toegankelijk is voor iedereen. Investeren in onderwijs en het tegengaan van het lerarentekort is ontzettend belangrijk. De Partij voor de Dieren heeft uitgebreide ideeën over hoe dat beter kan: We pleiten voor een hoger salaris en vaste contracten voor leraren. Ze hoeven zich minder te focussen op administratieve taken en krijgen meer zeggenschap over hun eigen les. Op het moment dat een leraar meer ondersteuning heeft, bijvoorbeeld door een onderwijsassistent die dingen kan overnemen, dan kan de leraar focussen op lesgeven. Die kerntaak moet weer voorop komen te staan. Dan neem je natuurlijk al veel van de druk weg. Nu heeft een leraar ze zo ontzettend veel taken, dat is niet te overzien.’

‘Leraren in bepaalde wijken hebben een nog veel grotere taak. Daar komt nog een stuk opvoeden bij en veel zorg voor kinderen die het moeilijk hebben. Het verminderen van de werkdruk is essentieel. Betaalbare huisvesting voor leraren en docenten is ook een belangrijk aspect van het creëren van gelijke kansen. Minder reistijd voor de leraren draagt bij aan een betere focus op de kerntaak: het lesgeven.’

‘Als pleegmoeder met een pleegzoon op het speciaal onderwijs begrijp ik het belang van een solide onderwijsbasis. Elke ouder wil dat zijn kinderen de beste kansen krijgen, ongeacht hun achtergrond. Financiële uitdagingen mogen geen belemmering zijn voor onderwijs. Toegankelijkheid is cruciaal, en ik zet me in voor een systeem waarin iedereen gelijke kansen krijgt. We pleiten voor veel meer geld naar onderwijs zodat het goed genoeg is voor Iedereen en niet voor 4 maar voor 5 dagen per week. Je wilt voorkomen dat je in een situatie terecht komt waarin alleen kinderen van rijke ouders dure bijlessen kunnen volgen want dan wordt die kloof alleen maar groter. Dat moeten we gewoon echt niet willen.’

Latere selectie en stapelen
‘In landen om ons heen werkt een latere selectie naar een schoolsoort van het voortgezet onderwijs heel goed. Dat kinderen van verschillende achtergronden en van verschillende leerniveaus elkaar nog langer tegenkomen in de klas is juist leerzaam. Je hoort natuurlijk vaak dat het vervelend is voor kinderen die moeilijk mee kunnen komen, of juist voor kinderen die heel goed presteren. Maar in andere landen werkt het prima. Kinderen die wat later opstarten, die laatbloeiers zijn, hebben er heel veel profijt van.’ 

‘Mijn eigen onderwijsreis heeft me geleerd dat veerkracht en doorzettingsvermogen essentieel zijn. Die lessen draag ik graag over aan anderen die soortgelijke uitdagingen ervaren. Als stapelaar weet ik dat de weg door het onderwijs niet altijd makkelijk is. Maar het maakt me vastberaden om kansen te creëren voor anderen, ongeacht hun startpunt. Je hoeft niet per se naar de universiteit of zelfs te stapelen. Het gaat erom dat je uiteindelijk het onderwijs moet hebben gehad dat bij jou past. En het maakt helemaal niet uit of dat praktisch of theoretisch is, maar wel dat je in ieder geval die kans en de keuze hebt. Mocht je toch nog een hogeschool of universitaire studie willen doen na een eerste opleiding, dan betaal je instellingscollegegeld. Wie kan dat betalen? Niemand, ten minste, heel weinig mensen.’

‘Financiële maatregelen en een welkomstcultuur op universiteiten zijn van vitaal belang voor studentenwelzijn en het gevoel van inclusie. De Partij voor de Dieren heeft daar een heel duidelijke visie over: de basisbeurs moet flink verhoogd worden. Het collegegeld moet verlaagd worden en alleen op die manier kan iedereen uiteindelijk de opleiding doen die het beste bij hem of haar past. De rente op de studieschulden wordt afgeschaft. Die gaat dus naar nul. De OV kaart wordt omgezet in een gift. Al dat soort ingrepen maken het mogelijk om te stapelen voor wie dat wil. Dat zou voor zoveel kinderen en jongeren een wereld van verschil maken.’

De Week van Gelijke Kansen is een initiatief van JINC in samenwerking met Petje af, Stichting MOVE, Jong Ondernemen, SKB en Stichting Nederlands Debat Instituut.